Selamlaşmaların ardından
Sürüleşmiş bir yalnızlık geliyor,
Aynı seslerde kesişiyor kalabalıklar
Ve aynı yakarışlar dökülüyor dudaklardan...
Sıradan bir günün sabahında söylenen
Ahenksiz bir "merhaba",
Yetmiyor insanca yaşamaya...
Sessizliğinde boğulan bir kentin renkli çocukları gibi,
Gülüşlerin ardına saklanmış hüzünler,
Yetmiyor rüzgar uçurtmaları havalandırmaya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder