Mucizeler aslında her an, her yerde karşımıza çıkıyorlar, fakat ne yazık ki açık olduğunu düşündüğümüz kapalı gözlerimizle onları görme lütfuna erişemiyoruz. Bazen de onlar bize kendilerini göstermek için hiç beklemediğimiz bir anda, kendimizle başbaşa olduğumuz ve algılarımızın tamamen açık olduğu anlarda karşımıza çıkıyorlar. Buradayım ve mucizeye tanık oluyorum! Jonathan Safran Foer’in Buradayım adlı kitabını okurken böyle bir mucizeye tanık olacağımı asla düşünmezdim, fakat mucize gerçekleşti ve bu hayatımda gerçekleşek olan diğer mucizelere bir kapı araladı! Artık kesin bir şekilde biliyorum ki; evren sorduğumuz tüm soruları cevaplıyor ve bunu belki de en ummadığımız anlarda, yani enerjiyi serbest bıraktığımız anlarda yapıyor. Kitapta bir insanın kendini arayışları, kaybedişleri, soruları ve hayata dair diğer her şeyden parçalar var. Ben kendimle oldukça özdeşleştirdim diyebilirim. Doğru zamanda okunan güzel bir romandı. Sonların mutlu bitme ihtiyacına olan inanışımızı da sorguluyor bence. Hep bize küçükken anlatılan masallardan kalan sahte inançlar... Yaşadığımız hayatın “yaşanılabilir” olması için sonunda iyi ya da kötü bir şey olmasına, kavuşmaların olmasına gerek yok. Hayat andan ibarettir ve her an bir kavuşma gerçekleşir. Kendine, gerçeğe, en önemlisi de yaşadığın ana kavuşma...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder