Kapıda Bekleyen Biri Var; "Umut"

Bir söz vardır 'İnsan kendini nerede huzurlu hissediyorsa, evi orasıdır.' der... Nasıl huzurlu hisseder insan kendini? Nerede hisseder? Huzur nedir? 

Bana en çok kitaplarım huzur verir, sayfalar çevrildikçe yenilenir ve hayata karışırım yeniden. Son zamanlarda yetmez oldu bu duygu... Unuttuklarımız, yitirilenler ve en önemlisi kendimizi gün geçtikçe bilerek ve isteyerek hissizleştirmeye çalışmamız; belki de bu duygunun yitirilmesinin en büyük sorumlusu. Aslında birçok duyguyla mücadele veriyorum günlerdir. Bunlardan ilki ve şu anda sürdürmekte olduğum her şeyi akışına bırakmak... Fakat şöyle bir sorun var! Zaman geçtikçe kendimi hissedemez oldum. Saatler geçiyor, gün doğuyor ve birkaç yıldız beliriveriyor gökyüzünde ansızın ve ertesi gün yine aynı.... Bu arada ben ne yapmışım, hayat nereye akmış bilmeden geçiyor zaman... Evet, rahatsızım bu duygudan... ancak ne zaman müdahale etmeye çalışsam daha farklı sorunlar çıkıyor karşıma ve ben daha fazla yoruluyorum. 

Yeni doğan her gün, yeni bir umut demekmiş... Öyleyse gün doğumunu bekleyelim ve umudu kapıda karşılayalım....